آزمایش آنتی بادی IgG/IgM برای فیلاریازیس Testselabs
فیلاریازیس لنفاوی (فیلانیازیس): حقایق کلیدی و رویکردهای تشخیصی
فیلاریازیس لنفاوی، که معمولاً با نام فیلپایی شناخته میشود، در درجه اول توسط ووچرریا بانکروفتی و بروگیا مالایی ایجاد میشود. این بیماری تقریباً ۱۲۰ میلیون نفر را در بیش از ۸۰ کشور جهان تحت تأثیر قرار میدهد.
انتقال
این بیماری از طریق نیش پشههای آلوده به انسان منتقل میشود. هنگامی که پشه از فرد آلوده تغذیه میکند، میکروفیلاریا را میبلعد که سپس در بدن پشه به لارو مرحله سوم تبدیل میشوند. برای ایجاد عفونت انسانی، معمولاً مواجهه مکرر و طولانی مدت با این لاروهای آلوده ضروری است.
روشهای تشخیصی
- تشخیص انگلشناسی (استاندارد طلایی)
- تشخیص قطعی بر اساس نشان دادن میکروفیلاریا در نمونههای خون است.
- محدودیتها: نیاز به جمعآوری خون شبانه دارد (به دلیل فعالیت شبانه میکروفیلاریا) و حساسیت کافی ندارد.
- تشخیص آنتیژن در گردش خون
- آزمایشهای موجود در بازار، آنتیژنهای در گردش را تشخیص میدهند.
- محدودیت: کاربرد آن محدود است، به خصوص برای W. bancrofti.
- زمانبندی میکروفیلارمی و آنتیژنمی
- هم میکروفیلارمی (وجود میکروفیلاریا در خون) و هم آنتیژنمی (وجود آنتیژنهای در گردش خون) ماهها تا سالها پس از مواجهه اولیه ایجاد میشوند و تشخیص را به تأخیر میاندازند.
- تشخیص آنتیبادی
- وسیلهای اولیه برای تشخیص عفونت فیلاریایی فراهم میکند:
- وجود آنتیبادیهای IgM علیه آنتیژنهای انگل، نشاندهنده عفونت فعلی است.
- وجود آنتیبادیهای IgG مربوط به عفونت در مراحل پایانی یا مواجهه قبلی است.
- مزایا:
- شناسایی آنتیژنهای حفاظتشده، آزمایشهای «پان-فیلاریا» (قابل اجرا در بین گونههای مختلف فیلاریا) را امکانپذیر میکند.
- استفاده از پروتئینهای نوترکیب، واکنش متقاطع با افراد آلوده به سایر بیماریهای انگلی را از بین میبرد.
- وسیلهای اولیه برای تشخیص عفونت فیلاریایی فراهم میکند:
آزمایش آنتی بادی IgG/IgM فیلاریازیس
این آزمایش از آنتیژنهای نوترکیب حفاظتشده برای تشخیص همزمان آنتیبادیهای IgG و IgM علیه W. bancrofti و B. malayi استفاده میکند. یکی از مزایای کلیدی آن این است که هیچ محدودیتی در زمان جمعآوری نمونه ندارد.





