تست ترکیبی ویبرو کلرای O139(VC O139) و O1(VC O1) در Testsealabs
ویبریوها باکتریهای گرم منفی، میلهای شکل، بسیار متحرک و دارای یک تاژک قطبی هستند.
تا سال ۱۹۹۲، وبا تنها توسط دو سروتیپ (اینابا و اوگاوا) و دو بیوتیپ (کلاسیک و التور) از ویبریو کلرا O1 مولد سم ایجاد میشد. این ارگانیسمها را میتوان با روشهای زیر شناسایی کرد:
- آزمایشهای بیوشیمیایی و کشت باکتری روی محیطهای انتخابی؛
- آگلوتیناسیون در آنتی سرم اختصاصی گروه O 1 (علیه جزء لیپوپلی ساکارید دیواره سلولی)؛
- اثبات انتروتوکسیژنیسیته آنها با PCR.
ویبریو کلرا O139 سویه جدیدی از وبا است که اولین بار در سال ۱۹۹۳ جدا شد. به نظر میرسد که از بیوتیپ El Tor مشتق شده است، پتانسیل همهگیری سویههای O1 را حفظ کرده و همان انتروتوکسین وبا را تولید میکند، اگرچه آنتیژن سوماتیک مشخصه O1 را از دست داده است.
این سرووار با روشهای زیر شناسایی میشود:
- عدم وجود آگلوتیناسیون در آنتی سرم اختصاصی گروه O 1؛
- آگلوتیناسیون در آنتی سرم اختصاصی گروه O 139؛
- وجود کپسول پلی ساکاریدی
سویههای V. cholerae O139 دچار تغییرات ژنتیکی سریعی میشوند که مقاومت باکتری در برابر آنتیبیوتیکها را تسهیل میکند. علاوه بر این، عفونتهای قبلی با سروگروه O1 ایمنی در برابر O139 ایجاد نمیکند. پیشبینی میشود که وسعت و سرعت شیوع بیماری ناشی از O139 به احتمال زیاد باعث ایجاد همهگیری بعدی وبا در سراسر جهان شود.
ویبریو کلرا از طریق کلونیزاسیون در روده کوچک و تولید سم قوی وبا باعث اسهال میشود. با توجه به شدت بالینی و اپیدمیولوژیک، تعیین وجود ویبریو کلرا در نمونههای بالینی، آب و غذا در اسرع وقت بسیار مهم است. این امر به مقامات بهداشت عمومی اجازه میدهد تا نظارت مناسب و اقدامات پیشگیرانه مؤثر را اجرا کنند.

